Yarıkkaya Kanyonu Geçiş Hikayesi

28.10.2017 Cumartesi Yarıkkaya Kanyonu, Manisa / Erdal ÖZASLAN

Unutulan Çanta…

Her şey Tuzla kanyonunu geçme isteğimizle başladı. Wikilocta bulduğumuz detaylı keşif raporunun altında bulunan numarayı aradım. Kadir Yılmaz diye bir arkadaşla konuştuk durumu anlattım . Dağcılık camiasında hiç alışık olmadığımız bir tevazu ile konuşan Kadir bana çok detaylı bilgiler verdi. .Konuşma bol bol abi istediğin zaman beni arayabilirsin diye bitiriyordu . İstediğim zaman aradım kanyon girişinde kanyonu nerde diye ben onu çıkışında abi çıkabildiniz mi diye o beni. O an kafama koydum bu Pan’a bi gidelim bi tanışalım diye.

Ayşen’le birlikte Pan’ı bulmaya çalışıyoruz. Tekstil atölyesi gibi bir girişe geldik Ayşen duvardaki Pan logosunu farketti ,bu sayede Pan’a adım attık. İlk karşılama hoş geldiniz beş gittiniz.

Kolonu delip ip takmış bu deliler . Hadi ipi taktınız bir adam sekizli ile asılı ipte debeleniyor yukarı çıkacağım diye. Lan yanlış yeremi geldik acep dedim kendime .

Kuru kanyon eğitimi , sonrası Ballı kayalar ve en sonda 28 29 ekim Yarıkkaya Kuru Kanyon geçişi. Bazı dostlarım derneğin adını anlayamıyor. O zaman Temel gibi kodluyorum Pantalonun PAN ı …..

Cuma akşamı ailevi bi sebepten Bursa dan katılmak zorunda kaldık ekibe . Servise binip koltuğa oturduğumda gecenin çok uzun geçeceğini anladım. Işıklar söndü Kadir koridora yüzü koyun uzandı , ardından Kübra Kadiri itekleyerekten yanına sığıştı. Bende arka da kalan L şeklindeki boşluğu gözüme kestirdim. Biraz eziyet çektikten sonra kendimi o alana doğru hafifçe bıraktım misss 1 saat uyumuşum .. Uyandığımda Aytaçın bacağına sarılyor buldum kendimi .

Artık kanyona giriş noktasında son bilgilendirmeler yapılıyor. Önde sorumlu sporcular, ortada biz çaylaklar ardımızda Sorumsuz sporcular; onlar eğlenmeye gelmiş. Durumu anladık her 4 kişiye bir sorumlu düşüyor sorumlular bizi indirmekten sorumlu ,bizde sorumluların dediklerini yapmakla sorumluyuz. Kanyona ilerlerken yolda sakallı 3 abi gördük birinin elinde ok vardı .

Sema: Adama bak ya resmen hayvan avlıyor.

Erdem: Semayı kast ederek..Arkadaş vejeteryan ya arıza çıkartabilir her an

Furkan: Her sakallı kötü değildir ..Sema su içermisin.

İpler açıldı istasyonlar kuruldu inenlere betalar verildi. Akıyorduk kanyonda . Su yerine biz akıyorduk. Mola alanına geldiğimizde aşağıda mola verenlerin yaşadığı mutluluk yukarıda bekleyen bizlere dayanma gücü verdi. . Ayşenle beni ayrı ekiplere vermişler bunun sebebi de çiftlerin birbirini görünce heyecanlanmasıymış. Ayşen de bombayı patlattı. Biz demek ki heyecanımızı kaybettik Erdal. Kayayı içinden delip geçen bir ağaç , düz duvara emniyetsiz tırmanan bir sarmaşık birde artçının unutulan çantası …Kanyonun sonunda son inişe geldiğimizde gündem artık unutulan çanta idi. Ne olacaktı o çanta arkada bırakılacak mıydı .? Bizden sonra kanyona girmesi muhtemel bir ekibe ulaşmaya çalıştık ama ulaşamadık. Kadir ve Kübra biz gidip alırız kararını verip ipten hemen indiler. Ayşen bana Kadiri hiç çekemedim GO pro açılana kadar kadir inmiş oluyor dedi Hızlı ve Öfkesiz. Son inişini yapan tüm sprocular patika yoldan servisin olduğu alana doğru ilerliyordu. Aklımızda Kadir , Kübra ve Unutulan Çanta. Ne vardı lan o çantada J Kamp alanına geldiğimizde çadırları kurmaya başladık hazırlıkların bir evresinde Kübra’nın telefonundan son 4 inişteyiz bilgisi geldi. Unutulan çanta Kadir ve Kübra da 1 saat sonra bizimleydi artık. Yemeklerimizi yedik ateşimizi yaktık artık oyun zamanı. Kurtların köylülerin şamanın ve masum köylünün olduğu acaip karışık bir oyun oynamayı başardık.